Daltonizm

Na czym polega daltonizm?

Nazwa ?daltonizm? pochodzi od angielskiego chemika Johna Daltona, który w 1794 r. na własnym przypadku opisał tę chorobę. Oko ludzkie przystosowane jest do widzenia barw światła o długości fali w zakresie od około 400 nm (barwa fioletowa) do około 800 nm (barwa czerwona).  Osoby cierpiące na daltonizm nie rozpoznają barwy zielonej i czerwonej, a więc barw o długości fali w granicach 490-780 nanometrów.

Jakie są przyczyny daltonizmu?

Zaburzenia w rozpoznawaniu barw o długości fali w granicach 490-780 nanometrów ma swoje podłoże genetyczne. Zaburzenia widzenia barw mogą mieć swoją przyczynę w uszkodzeniu dróg wzrokowych, od siatkówki aż po korę mózgową. Także niektóre leki lub substancje psychoaktywne mogą przyczynić się do powstania daltonizmu.

Jakich barw nie widzi daltonista?

Daltonizm objawia się brakiem rozróżnienia koloru czerwonego, pomarańczowego, żółtego i zielonego. Istnieje brak rozróżnienia w percepcji składowych czerwonej i zielonej wskutek czego barwa fioletowa i morska odbierana jest przez chorego jako jeden kolor. Ostrość wzroku u daltonistów nie jest w żaden sposób zaburzona.

Rozpoznanie daltonizmu

Rozpoznanie daltonizmu stawiane jest na podstawie badań wzroku z wykorzystaniem barwnych tablic pseudoizochromatycznych. Niekiedy konieczne jest wykonania badania z wykorzystaniem anomaloskopu. Pacjent poddany takiemu badaniu ma za zadanie porównać dwie barwy. Kolejną metodą są testy Farnswortha. W badaniu wykorzystuje się 16 lub więcej różnokolorowych pionków w różnych odcieniach, które pacjent musi ułożyć w odpowiedniej kolejności.

Daltonizm: skutki dla dziecka

Daltonizm jest bardzo niekorzystny dla dzieci, ponieważ w tym wieku małe dziecko znajduje się w gorszej sytuacji zarówno w dziedzinie nauki, jak i samooceny. Przedszkolak lub pierwszoklasista na swoich rysunkach może malować czerwoną trawę lub zielony dach domu, a tym samym dostawać złe stopnie lub być wyśmiewanym przez rówieśników.

Daltoniści w ruchu ulicznym

Daltoniści są także szczególnie niebezpieczni w ruchu ulicznym. Osoby zdrowe są w stanie z większej odległości zauważyć światło lamp sygnalizujących lub hamulcowych. Nierzadko także zdarza się, że daltonista przejeżdża przez tory kolejowe, mimo świecącej się na czerwono zapalonej  lampy semafora.

Leczenie daltonizmu

Podstawową metodą korygowania wady daltonizmu jest stosowanie specjalnych soczewek korekcyjnych. Pozwalają one na prawidłowe rozróżnianie barw, jednak taka możliwość dotyczy osób jedynie z częściowym daltonizmem. Soczewki takie posiadają warstwę, która została zaprojektowana tak, aby zmienić spektrum przechodzącego przez nią światła, w celu wyzwolenia w daltoniście bodźców podobnych do tych, które pojawiają się u osoby widzącej kolory normalnie.

Zobacz również objawy tej choroby: Objawy daltonizmu